In juni 2020 verscheen mijn eerste boek ‘Heiligen en hooligans’ bij Witsand uitgeverij. In het boek worden twee verhaallijnen ontwikkeld: Mie, een jonge dame die als nierpatiënte vecht voor het leven en finaal kiest voor een niertransplantatie en Frederik, een jonge man die sinds meerdere jaren vecht tegen het leven omwille van onderliggend psychisch lijden, twee suïcidepogingen overleeft en aan een lange therapeutische tocht, met veel gaten, begint om finaal de nodige positieve adviezen te krijgen om euthanasie te krijgen bij ondraaglijk psychisch lijden. Een boek dat de heikele thema’s van psychisch lijden en euthanasie, maar ook van het blijvende, nijpende tekort aan donororganen onder ogen durft te brengen. Het boek kon intussen hier en daar een kiezel verleggen in het voor zorgvrager en zorgverlener vaak weinig overzichtelijke landschap van de geestelijke gezondheidszorg. De royalty’s van het boek gaan integraal naar Reakiro: een plek in Leuven waar je als persoon met een euthanasiewens omwille van ondraaglijk psychisch lijden terecht kan. Zonder oordeel, er heel gewoon jezelf kunnen zijn.

Maar zouden we niet overal gewoon onszelf moeten kunnen zijn?